Κορωνείας Παντελεήμων: «Ο Άγιος Νεόφυτος ελέγχει την απληστία μας»
Η Ιερά Σταυροπηγιακή Μόνή Αγ. Νεοφύτου στην Πάφο της Κύπρου πανηγύρισε με μεγαλοπρέπεια και κατάνυξη την Ανακομιδή των Τιμίων Λειψάνων του Ιδρυτού της Μονής Αγίου Νεοφύτου.
Χοροστάτησε στον Όρθρο και προέστη της Θείας Λειτουργίας ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Κύπρου κ.κ. Χρυσόστομος πλαισιωμένος από τους Πανιερωτάτους Μητροπολίτες Κορωνείας κ. Παντελεήμονα, Ζιμπάμπουε κ. Σεραφείμ, Πάφου κ. Γεώργιο και τους Θεφιλεστάτους Επισκόπους Μεσαορίας κ. Γρηγόριον και Χύτρων κ. Λεόντιον, τον και Καθηγούμενον της Ιεράς Μονής.
Την διακονία του λόγου ανέλαβε ο Μητροπολίτης Κορωνείας.
Όταν ανεβούμε στην Εγκλείστρα του Αγ. Νεοφύτου, καταλαβαίνουμε, είπε ο Σεβασμιώτατος, πόσο ασκητικά και λιτά έζησε ο Άγιος και πόσο λίγα χρειάζεται κανείς, για να ζήσει κατά Θεόν.
Θα μου πείτε: Τι να κάνουμε να κλειστούμε κι εμείς σε μιάν εγκλείστρα; Δυστυχώς δεν έχουμε την δύναμη, αλλά ούτε και την κλήση ίσως για να επιτύχουμε κάτι τέτοιο.
Η απόλυτη όμως αυτή λιτότητα της ζωής του Αγ. Νεοφύτου μας παραπέμπει σε δυο λησμονημένες αρετές: την ολιγάρκεια και την αυτάρκεια. Δύο συγγενείς αρετές.
Γιατί ο ολιγαρκής είναι και αυτάρκης. Και ο αυτάρκης ξέρει να έχει μέτρο στην ζωή του.
Κάνει χρήση των πραγμάτων και όχι κατάχρηση. Ξέρει να θέτει όριο ανάμεσα στο απαραίτητο και στο περιττό. Και τονίζει ο Ιερός Χρυσόστομος: «Αυτάρκεια τη χρεία τούτων ορίζεται, ών άνευ ζειν ουκ ένι».
Εμείς δυστυχώς αγοράζουμε και αποθηκεύουμε άχρηστα εν πολλοίς πράγματα, με την πλύση εγκεφάλου, που μας γίνεται με την διαφήμιση.
Πράγματα, που ίσως δεν θα μας χρειασθούν ποτέ. Μας πιάνει μιά μανία καταναλώσεως.
Τα μεγάλα εμπορικά κέντρα είναι οι σύγχρονοι ναοί, που επισκέπτονται οι άνθρωποι για να ηρεμήσουν αγοράζοντας. Παρασυρόμαστε από την «καταναλωτική κοινωνία».
Όμως και ο όρος αυτός είναι αντιφατικός! Η λέξη «καταναλωτική» προέρχεται από την λέξη «καταναλώνω» που σημαίνει κατατρώγω μόνος μου.
Η λέξη «κοινωνία» προέρχεται από το κοινωνώ, που σημαίνει μοιράζομαι με τους άλλους.
Επομένως αν είναι κοινωνία δεν είναι καταναλωτική και αν είναι καταναλωτική δεν είναι κοινωνία. Μάλλον καταναλωτική αγέλη.
Ή αποταμιεύουμε χρήματα,που δεν θα τα χρησιμοποιήσουμε ίσως ποτέ. Βέβαια μια συνετή πρόνοια και οικονομία δεν είναι καταδικαστέα.
Καταδικαστέα είναι η απληστία, που γεμίζει με άγχος καθημερινό και αγωνία και διαλύει ψυχονευρωτικά τον άνθρωπο, που αντλεί ασθμαίνοντας «εις πύθον Δανααΐδων»!
Ο άνθρωπος τότε «πλησμονήν ουκ οίδε, κόρον ουκ επίσταται, πάντων εστίν αθλιώτερος» (Ι. Χρυσόστομος).
Γι' αυτό είναι πολύ επίκαιρος ο λόγος του Απ. Παύλου: «Έστι πορισμός μέγας η ευσέβεια μετά αυταρκείας» (Α Τιμόθ. στ, 6).
Η ευσέβεια από την οποία πηγάζει η εμπιστοσύνη στην πρόνοια του Θεού είναι ο μεγάλύτερος πλούτος.
Ο Αγ. Νεόφυτος μας δίνει σήμερα την ευκαιρία να προβληματιστούμε. Γιατί «ουκ εν τω περισσεύειν τινί η ζωή αυτού εστίν εκ των υπαρχόντων αυτού» (Λουκ. ιβ, 15).
Τα παραπανίσια πλούτη και τα περιττά υπάρχοντα δεν μας εξασφαλίζουν ούτε την ζωή ούτε την ευτυχία! Και ο Απ.Παύλος διακηρύττει: «Έχοντες διατροφάς και σκεπάσματα τούτοις αρκεσθησόμεθα» (Α Τιμόθ. στ, 8).
Εμείς, Δόξα τω Θεώ έχομε πολύ περισσότερα. Γιατί, λοιπόν, αγχωνόμαστε; Ερώτησε εν κατακλείδι ο Μητροπολίτης Κορωνείας.
Ακολούθησε η Λιτάνευση των Τιμίων Λειψάνων του Αγίου Νεοφύτου πέριξ του Ναού, η διέλευση των πιστών κάτω από την υπερυψωμένη Λάρνακα του Αγίου κατά το έθος, η Δέηση ενώπιον της Ιεράς Εικόνος του Αγίου πρό του Ναού και η Απόλυση.